കഥാപാത്രംമുന്നില്‍ നിന്ന് വിട൪ന്ന് ചിരിച്ചു.എന്ത് സന്തുഷ്ടനായമനുഷ്യ൯!ഓരോ ചലനത്തിലും അതിരറ്റ ആത്മവിശ്വാസവും പതഞ്ഞുപൊങ്ങുന്ന സന്തോഷവും.അസൂയ തോന്നി. ചോദിക്കാതിരിക്കാനായില്ല.'എന്തു സന്തോഷമാണിത്......ഓരോ കുഞ്ഞുകാര്യങ്ങളിലും ഇത്രമാത്രം സന്തോഷിക്കാ൯ എന്തിരിക്കുന്നു.'...ഒരു നിമിഷം കഥാപാത്രം നിശബ്ദനായി.
'വരൂ...എന്നോടൊപ്പം........കൂടെ നടന്നു...ന്യൂറോ വാ൪ലേക്ക്........അടുത്തടുത്തായി രണ്ടുബഡ്ഡുകളില്‍ സ്ഥലകാല ബോധമില്ലാതെ
ചുരുണ്ടുകിടക്കുന്ന രണ്ടുപേ൪
ചൂണ്ടിപ്പറഞ്ഞു …
ഒന്നു ഭാ ര്യ....
മറ്റേതു മകള്‍........ചികിത്സയില്ലാത്ത രോഗം...ഇനിയെല്ലാം.....അയ്യാള്‍
പാതി വഴിയില്‍ നി൪ത്തി.അയ്യാള്‍ എനിക്കൊരു പാഠപുസ്തകമായിരുന്നു!!!
