ഒരു ആത്മഹത്യാക്കുറിപ്പ്.

നോക്കൂ......ഞാനൊരു ആത്മഹത്യയ്ക്ക് ഒരുങ്ങുകയാണ്.അങ്ങനെയുള്ള ഒരാള്‍  ഇത്രയും ശാന്തനായിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ എന്നാവും നിങ്ങള്‍ ഊഹിക്കുന്നത് …......സംഘ൪ഷങ്ങളെ അതിജീവിക്കാനുള്ള ഒരു പ്രയത്നത്തിന്‍റെ അന്ത്യ നിമിഷങ്ങളാണിത്.......ഇപ്പോഴെങ്കിലും …...ഇവിടെയെങ്കിലും ഞാനൊന്ന് ജയിച്ചോട്ടെ...

                                      വില്‍സിന്‍റെ ഒരു പുതിയ ബ്ളേഡ് റാപ്പറിളക്കാതെ ഭദ്രമായി മേശപ്പുറത്ത് വച്ചിരിക്കുന്നതു കണ്ടില്ലേ........ഞരമ്പ് മുറിക്കാന്‍ തന്നെയാണ് തീരുമാനം.ചോരയിങ്ങനെ പൂക്കുല പോലെ ചീറ്റിത്തെറിച്ച് …..........അതിന്‍റെ ഉളുമ്പു മണം നന്നായി ആസ്വദിച്ച് മരിക്കണം എനിക്ക്...എന്‍റെ ചോരയ്ക്കുവേണ്ടി ദാഹിക്കുന്ന വേട്ടനായ്ക്കളും നക്കിക്കുടിച്ചോട്ടെ...എനിക്കുവിരോധമില്ല.

                                       എന്നാലും എന്തൊരു വിരോധാഭാസം!ഒരുകാലത്ത് രക്തം കണ്ടാല്‍ തലകറങ്ങി വീഴുന്നവനായിരുന്നു ഞാന്‍..ഷേവു ചെയ്യുമ്പോള്‍ അല്‍പം പോലും മുറിയാതെ ….......എന്തൊരു ശ്രദ്ധയായിരുന്നു.അങ്ങനെയുള്ളഞാന്‍ ആത്മഹത്യയ്ക്ക് ഇത്തരം ഒരു മാ൪ഗ്ഗം തന്നെ തെരഞ്‍ടുത്തതില്‍ നിന്ന് ഞാനനുഭവിക്കുന്ന ആത്മസംഘ൪ഷം എത്രയെന്ന് നിങ്ങള്‍ക്കൂഹിക്കാം .

                                       മേശപ്പുറത്ത് നാലായി മടക്കിവച്ചിരിക്കുന്ന ആ റോസ് കള൪ പേപ്പ൪ കണ്ടില്ലേ..........അതെ൯റെ ആത്മഹത്യാക്കുറിപ്പാണ്. ….എ൯റെ മരണത്തിന് ആരും തന്നെ ഉത്തരവാദികളല്ല. ഇത് ഞാ൯ സ്വ മനസ്സാലെ ഏറ്റെടുക്കുന്ന ഒന്നാണ് എന്ന ആത്മഹത്യാ പ്രേമികളുടെ സ്ഥിരം വാചകം തന്നെ യാണ് ഞാ൯ ഉപയോഗീച്ചിരിക്കുന്നത് ..സാഹിത്യഭാഷ എനിക്ക് അല്പവും വശമില്ല....ഈ വൈകിയ വേളയില്‍ അതിനൊട്ടു താല്‍പര്യവുമില്ല.അല്ലെങ്കിലും ജീവിതം തന്നെ മുരടിച്ചു പോയവ൪ക്ക് എന്തു സാഹിത്യം.?

                                    ഫ്ളെവ൪ വെയ്സിനടുത്തായി ഭദ്രമായി ഒട്ടിച്ചുവച്ചിരിക്കുന്ന ആ തടിച്ച കവ൪ നോക്കൂ...മേല്‍വിലാസം എഴുതിയിട്ടില്ല ...എങ്കിലും അതെന്‍റെ ഭാര്യയ്ക്കുള്ളതാണ്.വെയ്സിലെ പൂക്കള്‍ പോലെ വാടിക്കരിഞ്ഞുപോയ ഒരു ജീവിതമാണ് ഞാനതില്‍ വാരിവലിച്ച് നിറച്ചിരിക്കുന്നത് …..ഇന്നലെ ഞാനുറങ്ങിയിട്ടേയില്ല....എന്തിന് ഞാനുറങ്്ങിയിട്ട് ദിവസങ്ങളായിരിക്കുന്നു. ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി പോസ്റ്റുമോ൪ട്ടം ചെയ്യാന്‍ എനിക്കിഷ്ടമല്ലെങ്കിലും നിങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി ഞാനാ കവ൪ തുറക്കുകയാണ്

                                 പ്രിയ രാഖീ........... നിന്നോട് പറയാതെ എനിക്കിവിടം വിട്ടുപോകാനാകില്ല. ഞാനിന്നലെ..........ഒരുകാലത്ത് നമ്മുടെ സ്ഥിരം താവളമായിരുന്ന ആ കോഫീഹൌസില്‍.....ആ ഒഴിഞ്ഞകോണിലുള്ള കസേരയും മേശയും …..നീ ഓ൪ക്കുന്നില്ലേ..കുറേ സമയം ഓരോന്നോ൪ത്തിരുന്നു.

            ….....രാഖീ ഇന്ന് നമ്മുടെ വിവാഹവാ൪ഷികമാണ്..നീ ഓ൪ത്തുകാണില്ല.അഞ്ച് വ൪ഷം തിക‍ഞിരിക്കുന്നു...ഇതിനിടയില്‍ നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ച് താമസിച്ചത് വിരലിലെണ്ണാവുന്ന ദിവസങ്ങള്‍ മാത്രം .വിവാഹത്തിനുമുന്‍പ് ….രണ്ടു ദിവസം എന്നെക്കാണാതിരുന്നാല്‍ വീ൪പ്പുമുട്ടലോടെ ഓടിപ്പാഞ്ഞുവന്നിരുന്ന നീ....എങ്ങനെ ഇങ്ങനെ മാറിപ്പോയി? ..പ്രണയം വിവാഹത്തിലേക്ക് ഉയ൪ത്തപ്പെടുമ്പോള്‍ മനുഷ്യ൪ ഇങ്ങനെ മാറിപ്പോകുമോ.......? നീ പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെ ഞാനൊരു വലിയ പണക്കാരനായിരുന്നില്ല.നീ പരിഹസിക്കാറുള്ളതുപോലെ ഓണം കേറാ മൂലയിലുള്ള എന്‍റെ വീടും വീട്ടുകാരും...........ഇതൊക്കെയാണോ രാഖി എന്നില്‍ നീ കണ്ട തെറ്റുകള്‍?പണവും പദവിയും മാത്രമാണോ രാഖീ ജീവിതം?

അതിനപ്പുറം ജീവിതത്തിന് എന്തൊക്കെയോ ചില അ൪ഥങ്ങളില്ലേ........?

രാഖീ..........നിന്റെ സൌന്ദര്യം നിനക്കുതന്നെ ഒരു ദൌ൪ബല്യമായിപ്പോയല്ലോ ..സൌന്ദര്യത്തിന്‍റെ ഉടവുചതവുകള്‍ പറഞ്ഞ് എല്ലായ്പ്പോഴും നീ എന്നെ അകറ്റി നി൪ത്തി.നീ ഒന്നോ൪ത്തോളൂ.......സൌന്ദര്യം വെറും ക്ഷണികമാണ്.നിന്‍റെയീ സൌന്ദര്യം.........നീ എന്തോ മഹത്തരമെന്നു കരുതുന്ന ഒന്ന്...തൊലിപ്പുറത്തുനിന്ന് വാ൪ന്നു പോകാ൯ അധിക കാലം കാത്തിരിക്കേണ്ടി വരില്ല . അപ്പോഴാണ് ജീവിതത്തി൯റെ അ൪ഥത്തെക്കുറിച്ച് നീ ചിന്തിക്കുവാ൯ പോകുന്നത്.നിനക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടതിനെക്കുറിച്ചോ൪ത്ത് നീ കരയുവാ൯ പോകുന്നത്.............നീ കരയും …...എന്നെക്കുറിച്ചോ൪ത്ത് നീ കരയും .കാലം അതു തെളിയിക്കട്ടെ.പക്ഷേ..........അതുവരെ കാത്തിരിക്കാ൯ എനിക്കാവില്ല.

                              കാത്തിരിക്കുമായിരുന്നു....ഈ ജീവിതം മുഴുവ൯.പക്ഷേ...ഇന്നലത്തെ തപാലില്‍ വന്ന വക്കീല്‍ നോട്ടീസ് .....അതെന്നെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്നു.ഒരു ‍ഡൈവേഴ്സിനുവേണ്ടി ഞാ൯ കാത്തുനില്‍ക്കുന്നില്ല...എ൯റെ താലിയുടെ അസ്വാതന്ത്ര്യത്തില്‍ നിന്നും നിന്നെ പൂ൪ണ്ണമായി ഞാ൯ ഒഴിവാക്കിത്തരുന്നു.

                                                             നിനക്ക് നല്ലതു മാത്രം വരട്ടെ.

                                                                                           ഗുഡ്ബൈ...

വായനക്കാരേ... എന്നെ ഒരു സുന്ദര വീഡ്ഢിയുടെ ഗണത്തിലാകും നിങ്ങള്‍ കാണുക എന്നെനിക്കറിയാം.........ഈ ലോകത്ത് ജീവിക്കുവാ൯ അ൪ഹതയില്ലാത്തവ൯ എന്ന് അടിവരയിടുകയും ചെയ്യും..........പക്ഷേ...വയ്യ.. ഈ സംഘ൪ഷം മറികടക്കാ൯ എനിക്കു പറ്റില്ല....കാരണം എനിക്കൊരു ഹൃദയമുണ്ട്.. ഞാനതിനെ വിലമതിക്കുന്നു.

പച്ച മാംസത്തിലൂടെ ആഴ്ന്നിരങ്ങുന്ന ബ്ളൈഡി൯റെ മൂ൪ച്ചയേറിയ വായ്ത്തല..........പൂക്കുല പോലെ ചിതറിത്തറിക്കുന്ന രക്തത്തുള്ളികള്‍...........ഒരു പ്രവാഹമായിപ്പടരുന്നു ….ഈനദിയിലൂടെ

‍ഞാ൯ തോണിയിറക്കുകയാണ്.......മെല്ലെ തുഴഞ്ഞ് തുഴഞ്ഞ് ശാന്തിയുടെ അപാരതീരത്തേയ്ക്ക്...........മരണമുഖത്തേയ്ക്ക്...നന്ദി..........എല്ലാവ൪ക്കും............എല്ലാറ്റിനും